Aangekomen bij Gilligan's.
Door: Sanne de Kleijn
Blijf op de hoogte en volg Sanne
31 Januari 2013 | Australië, Cairns
We zijn weer terug van weggeweest. En dit keer zijn we aanbeland bij ons bedrijf in Australië.
Op schiphol gingen mama, papa, Jordy, Petra, Ryanne, Petra, Frans, Brenda, Eline en Nina ons uitzwaaien. Ik heb van Jordy toen een hele mooie armband en ketting gekregen. Ik ga zometeen proberen foto's toe te voegen bij dit reisverslag dus dan zal ik er een bijvoegen van dit mooie kadootje.
De eerste vlucht van Amsterdam naar Tokyo was met de KLM. We kregen erg veel te eten en te drinken. Tijdens het avondeten konden we kiezen tussen de 'japanse stijl' en de 'western stijl' zoals ze het zelf noemde. Ik had de 'western stijl' en kreeg pasta met salade. Marijke had heel gedurfd voor de 'japanse stijl gekozen' en kreeg rijst met kip. Tijdens deze reis zaten we naast een 12 jarig japans jongentje genaamd: Yuki. Hij reisde alleen van Spanje naar Amsterdam en van Amsterdam naar Tokyo. Hij kon niet heel goed engels maar had ons uitgelegd dat hij naar spanje was gegaan voor voetbalwedstrijden. Dus hij bleek heel goed te zijn in voetbal en hij was super schattig! (Kijk foto) Ook had ik aan hem gevraagd of hij onze namen in het japans wilde schrijven. Hij was echt super schattig met zo'n ketting/koort met een mapje eraan met ze naam erop en paspoort erin enzo. En telkens was er een stewardess bij hem die hem begeleide.
Toen we op Tokyo aankwamen waren we allebei niet echt lekker. Ik was ook verkouden geworden en Marijke had nog steeds heel erg last van der keel. We gingen dus naar de pharmacie en we hebben gewoon japanse keelsnoepjes en neusspray ingeslagen! (De neusspray kan lang niet tippen aan die van de Etos, maar het werkt haha). Daarna zijn we naar een informatiebalie gegaan en werd ons uitgelegd dat we naar terminal 2 moesten voor onze vlucht maar dat we beter overdag bij terminal 1 konden blijven omdat daar de meeste winkeltjes enzo waren. Daarna vonden we een paal waar Marijke haar mobiel op kon laden en ik was super moe dus ben daar in slaap gevallen. Toen marijkes mobiel opgeladen was zijn we bij loungebanken verder gaan slapen en s'avonds hebben we wat gegeten bij de mac. Daarna zijn we met een busje naar Terminal 2 gebracht. Daar werd omgeroepen dat de vlucht vertraging had. Ongeveer een uur later dan gepland zijn we weggevlogen vanaf Tokyo. We vlogen met Jetstar en dit was wel een stuk minder kwaliteit dan de KLM maar het was te doen.
Uiteindelijk om half 7 in de ochtend kwamen we aan in Cairns. We liepen naar buiten en BAM wat een klap van de warmte zeg. Je rook het tropische klimaat en hoorde van die aparte vogels fluiten. WAUW wat een land is dit zeg. Net alsof je in het tropische gedeelte in Burger Zoo rondloopt. Totaal anders dan in Nederland.
We moesten wachten op shuttlebus 6 die ons naar Gilligan's bracht. Maar nergens stonden tijden aangegeven hoelaat die bus kwam. Een andere buschauffeur gaf aan dat we ongeveer 25 minuten moesten wachten en dat er dan vast wel weer een kwam.
Toen we in de shuttlebus zaten keken we onze ogen uit naar alle winkels, huizen scholen en noem maar op.
En toen stonden we voor een stoplicht en keken we rechts een straat in en zagen we in grote rode letters GILLIGAN'S. Jeaaaah we survived!!
Bij de receptie kregen we onze kamersleutel 126 en werd er gezegd dat we maandag 4 februari om 10 uur moesten beginnen met werken. En verder als we vragen hadden moesten we het maar laten weten.
Stiekem hadden we gehoopt dat we geen stapelbedden kamer zouden krijgen. Maar helaas we zitten in een kamer met 3 stapelbedden en delen deze kamer met ze 4en, allemaal van het Saxion. Nieke (nederlands), Laura (duits) en Marijke en ik. Hele aardige meisjes allemaal. Laura is samen met Anne (nederlands) en Julia (duits) naar Cairns gevlogen. Zij werken bij SunTourism wat vlakbij Gilligan's ligt. Op dit moment voelen wij ons met ze 4en erg eenzaam dus zijn we blij dat we elkaar hebben.
Morgen gaan we met ze alle naar The Lagoon en gaan we lekker zwemmen.
Toen ik hier aankwam stortte ik echt even in. In eerste instantie bleek dat de wifi ook voor het personeel 2 dollar per dag zou kosten. Hier was ik totaal niet vanuit gegaan, en de kamer viel ook redelijk tegen.. Ik was erg verdrietig en kon alleen maar aan Jordy denken.. Want ook mijn mobiel werkt niet. Het mobiele netwerk geeft aan dat hij wel een aanbieder vind, maar links boven in staat Alleen SOS. Dus bereik heb ik niet. En de wifi op mijn mobiel vindt hij ook op bijna geen een plek. Dus ik voelde me een beetje onbereikbaar.
Pas vanaf vandaag realiseer ik me dat ik hier echt 5 maanden moet verblijven. Nu pas begrijp ik echt wat mensen bedoelen met een downunder. Dit wordt echt een uitdaging!
Nadat we onze kamer hadden ingericht en onze kleren in de kasten hadden gedaan, zijn Nieke, Marijke en ik naar de supermarkt gegaan om de eerste dingen te kopen. Een hele grote supermarkt zit hier in de buurt waar van alles te koop is.
We hebben wat gegeten en zijn daarna meteen in slaap gevallen want we waren heel erg moe.
Nu is het hier 11 uur s'avonds. Zometeen gaan we nog wat eten en dan weer proberen te slapen want het ritme moet er nu wel een beetje in gaan komen. Net heb ik met Jordy en papa geskypt en dat voelde wel goed, ook al was ik wel erg verdrietig toen ik Jordy zag.
Maargoed, op dit moment vraag ik me alleen maar af waar ik in hemelsnaam aan begonnen ben, en ben ik een klein hoopje ellende. Maar uiteindelijk zijn we met 10 meiden van het Saxion in Cairns (als iedereen aangekomen is) en gaan we het gewoon gezellig maken met ze alle!
Ik heb er alle vertrouwen in dat het vast wel goed gaat komen hier en dat we een leuke tijd gaan beleven. Alles moet gewoon nog even zijn plekje krijgen.
Op schiphol gingen mama, papa, Jordy, Petra, Ryanne, Petra, Frans, Brenda, Eline en Nina ons uitzwaaien. Ik heb van Jordy toen een hele mooie armband en ketting gekregen. Ik ga zometeen proberen foto's toe te voegen bij dit reisverslag dus dan zal ik er een bijvoegen van dit mooie kadootje.
De eerste vlucht van Amsterdam naar Tokyo was met de KLM. We kregen erg veel te eten en te drinken. Tijdens het avondeten konden we kiezen tussen de 'japanse stijl' en de 'western stijl' zoals ze het zelf noemde. Ik had de 'western stijl' en kreeg pasta met salade. Marijke had heel gedurfd voor de 'japanse stijl gekozen' en kreeg rijst met kip. Tijdens deze reis zaten we naast een 12 jarig japans jongentje genaamd: Yuki. Hij reisde alleen van Spanje naar Amsterdam en van Amsterdam naar Tokyo. Hij kon niet heel goed engels maar had ons uitgelegd dat hij naar spanje was gegaan voor voetbalwedstrijden. Dus hij bleek heel goed te zijn in voetbal en hij was super schattig! (Kijk foto) Ook had ik aan hem gevraagd of hij onze namen in het japans wilde schrijven. Hij was echt super schattig met zo'n ketting/koort met een mapje eraan met ze naam erop en paspoort erin enzo. En telkens was er een stewardess bij hem die hem begeleide.
Toen we op Tokyo aankwamen waren we allebei niet echt lekker. Ik was ook verkouden geworden en Marijke had nog steeds heel erg last van der keel. We gingen dus naar de pharmacie en we hebben gewoon japanse keelsnoepjes en neusspray ingeslagen! (De neusspray kan lang niet tippen aan die van de Etos, maar het werkt haha). Daarna zijn we naar een informatiebalie gegaan en werd ons uitgelegd dat we naar terminal 2 moesten voor onze vlucht maar dat we beter overdag bij terminal 1 konden blijven omdat daar de meeste winkeltjes enzo waren. Daarna vonden we een paal waar Marijke haar mobiel op kon laden en ik was super moe dus ben daar in slaap gevallen. Toen marijkes mobiel opgeladen was zijn we bij loungebanken verder gaan slapen en s'avonds hebben we wat gegeten bij de mac. Daarna zijn we met een busje naar Terminal 2 gebracht. Daar werd omgeroepen dat de vlucht vertraging had. Ongeveer een uur later dan gepland zijn we weggevlogen vanaf Tokyo. We vlogen met Jetstar en dit was wel een stuk minder kwaliteit dan de KLM maar het was te doen.
Uiteindelijk om half 7 in de ochtend kwamen we aan in Cairns. We liepen naar buiten en BAM wat een klap van de warmte zeg. Je rook het tropische klimaat en hoorde van die aparte vogels fluiten. WAUW wat een land is dit zeg. Net alsof je in het tropische gedeelte in Burger Zoo rondloopt. Totaal anders dan in Nederland.
We moesten wachten op shuttlebus 6 die ons naar Gilligan's bracht. Maar nergens stonden tijden aangegeven hoelaat die bus kwam. Een andere buschauffeur gaf aan dat we ongeveer 25 minuten moesten wachten en dat er dan vast wel weer een kwam.
Toen we in de shuttlebus zaten keken we onze ogen uit naar alle winkels, huizen scholen en noem maar op.
En toen stonden we voor een stoplicht en keken we rechts een straat in en zagen we in grote rode letters GILLIGAN'S. Jeaaaah we survived!!
Bij de receptie kregen we onze kamersleutel 126 en werd er gezegd dat we maandag 4 februari om 10 uur moesten beginnen met werken. En verder als we vragen hadden moesten we het maar laten weten.
Stiekem hadden we gehoopt dat we geen stapelbedden kamer zouden krijgen. Maar helaas we zitten in een kamer met 3 stapelbedden en delen deze kamer met ze 4en, allemaal van het Saxion. Nieke (nederlands), Laura (duits) en Marijke en ik. Hele aardige meisjes allemaal. Laura is samen met Anne (nederlands) en Julia (duits) naar Cairns gevlogen. Zij werken bij SunTourism wat vlakbij Gilligan's ligt. Op dit moment voelen wij ons met ze 4en erg eenzaam dus zijn we blij dat we elkaar hebben.
Morgen gaan we met ze alle naar The Lagoon en gaan we lekker zwemmen.
Toen ik hier aankwam stortte ik echt even in. In eerste instantie bleek dat de wifi ook voor het personeel 2 dollar per dag zou kosten. Hier was ik totaal niet vanuit gegaan, en de kamer viel ook redelijk tegen.. Ik was erg verdrietig en kon alleen maar aan Jordy denken.. Want ook mijn mobiel werkt niet. Het mobiele netwerk geeft aan dat hij wel een aanbieder vind, maar links boven in staat Alleen SOS. Dus bereik heb ik niet. En de wifi op mijn mobiel vindt hij ook op bijna geen een plek. Dus ik voelde me een beetje onbereikbaar.
Pas vanaf vandaag realiseer ik me dat ik hier echt 5 maanden moet verblijven. Nu pas begrijp ik echt wat mensen bedoelen met een downunder. Dit wordt echt een uitdaging!
Nadat we onze kamer hadden ingericht en onze kleren in de kasten hadden gedaan, zijn Nieke, Marijke en ik naar de supermarkt gegaan om de eerste dingen te kopen. Een hele grote supermarkt zit hier in de buurt waar van alles te koop is.
We hebben wat gegeten en zijn daarna meteen in slaap gevallen want we waren heel erg moe.
Nu is het hier 11 uur s'avonds. Zometeen gaan we nog wat eten en dan weer proberen te slapen want het ritme moet er nu wel een beetje in gaan komen. Net heb ik met Jordy en papa geskypt en dat voelde wel goed, ook al was ik wel erg verdrietig toen ik Jordy zag.
Maargoed, op dit moment vraag ik me alleen maar af waar ik in hemelsnaam aan begonnen ben, en ben ik een klein hoopje ellende. Maar uiteindelijk zijn we met 10 meiden van het Saxion in Cairns (als iedereen aangekomen is) en gaan we het gewoon gezellig maken met ze alle!
Ik heb er alle vertrouwen in dat het vast wel goed gaat komen hier en dat we een leuke tijd gaan beleven. Alles moet gewoon nog even zijn plekje krijgen.
-
31 Januari 2013 - 16:31
Nick:
Hoi,
De eerste dagen zullen wennen zijn naar daarna ga je het supergaaf vinden.
Ik ben een klein beetje jaloers omdat ik nooit de,stap durfde.
Veel fun, werken, genieten, warmte, zon aussies,en plezier daar!
Nick Schonhuth -
31 Januari 2013 - 17:17
Frédy De Kleijn:
Lieve meiden,
Dit is super leuk om jullie zo te kunnen volgen. Heb dit bij Nick ook gedaan toen hij naar Japan ging. Het zijn ook erg leuke foto's en wat ben ik jaloers op je teenslippers!!!
Veel plezier en geniet er van en de moeilijke momentjes kom je ook wel door xxxxxxx -
31 Januari 2013 - 17:31
Astrid:
Als je eenmaal uitgerust ben en de omgeving een beetje hebt bekeken, dan weet je weer dit wil ik graag. Vooruit kijken en genieten van dit avontuur. Dikke knuffel xxx ook voor Marijke -
31 Januari 2013 - 18:19
Petra:
Lieve Sanne, Ben dolblij dat jullie veilig zijn aangekomen en de eerste indrukken wel positief zijn.
Het is zeer begrijpelijk dat jullie helemaal gesloopt zijn na deze lange reis. Gelukkig beginnen jullie pas op 4
Februari, dat geeft even tijd om te acclimatiseren en je weg te vinden in Cairnes. Ik begrijp het dubbele gevoel maar weet wel dat dat ook versterkt wordt door de vermoeidheid. Dan ziet alles er donkerder uit dan het is.Jordy heeft vandaag de laatste dag bij Fetch, ryanne heeft een versierde brownietaart gemaakt met de tekst hoera klaar. Jullie avontuur gaat nu pas beginnen en ik heb er alle vertrouwen in dat jullie dat tot een goed einde brengen en ik hoop dat ik dan ook bij arrivals mag staan met een soortgelijke brownietaart. Je hoort van me en veel geluk en succes voor allebei toegewenst.
Love you, denk aan je, Liefs Petra -
31 Januari 2013 - 18:44
Jacoline:
He meissie, fijn dat alles goed is gegaan. Zodra de vermoeidheid weg is zie je de zon binnenin weer schijnen ook al schijnt hij nu vast ook bij jou buiten. Moet haast wel want hier is hij niet. Ga maar snel leuke dingen doen en veel afleiding hebben dan ben je zo gewend in down under. Ik hoor dat je morgen al heerlijk gaat zwemmen. Lekker geniet van de zon en water maar denk om je nog ietwat blanke huid anders kun je niet slapen. Met een paar dagen heb je alle slaap ingehaald en kun je er weer helemaal tegenaan. Wij gaan genieten van al je mooie verhalen dus laat maar veel horen en zien op foto's. Deze eerste foto's waren al erg leuk, zeker kleine Yuki. Wat een lekkere "sushi". Zo krijgen we steeds meer zin om te komen. Stiekem zijn we al een beetje aan het kijken wat er allemaal te doen is. Ik spreek je over een paar uur, geniet nu eerst maar van je bedje. Dikke kus van mama -
31 Januari 2013 - 19:11
Rob:
Hallo Lieve San, goed dat je weer met beide benen op de grond staat in 'Down Under.'Daar waar het ontzettend warm is en eigenlijk het hele jaar zomer is omdat je zo ongeveer bovenop de evenaar zit. Ik had het er na je vertrek wel effe moeilijk mee dat ik je de komende tijd niet zie, zeker ook het gedoe met de telefoon was voor ons geen fijn gevoel. Via bekende en onbekende omwegen wist ik wel dat je goed aangekomen bent. Wat de kamer betreft valt het volgens mij hartstikke mee. Goed dat je er met een aantal bent, dat wordt lol maken dus als je in het ritme van +9 uur zit komt het helemaal goed. Mooi dat je lekker gaat zwemmen, hier is het knudde weer, hetzelfde als op het moment dat jullie weggingen. Gelukkig 1 dagje werken en dan is het hier weer weekend. Marijke is ook weer gezond geworden dus het komt helemaal goed.
Lekker uitrusten de komende dagen, een beetje de boel verkennen daro uiteraard elkaar leren kennen en samen op stap in Cairns. Zoals mama al zei gaan we de komende dagen op zoek naar vluchten om straks in mei naar je toe te komen. Als jij voor ons daar je oogjes open wilt houden en leuke plek weet voor drie of 4 weken houden we ons natuurlijk aanbevolen.
We spreken je weer als jij wakker wordt en wij zo ongeveer gaan slapen. Kus van pap, spreek je gauw ! -
31 Januari 2013 - 19:25
De Mollies:
Hé Kanjers, toffe foto's hoor, tjonge wat n reis, wie maakt dit mee op zijn 18e? En inderdaad, als je moe bent ziet alles er anders uit. Komt allemaal goed zeker weten! FF lekker bijkomen en acclimatiseren, lekker zwemmen, drankje, hapje, de buurt verkennen en af en toe n Ben N Jerry's (cookie dough is n toppertje) doet wonderen. FF lekker slapen, dan kun je er vast weer tegenaan. Cheer up, je wilt echt nog niet naar huis geloof ons nou maar, voor je t weet is de eerste week alweer voorbij! Dikke zoenen van ons en geniet van deze fantastische ervaring !! -
31 Januari 2013 - 19:36
Martien De Kleijn Jr. Oom Van:
heel leuk jouw verslag.
en hou vol als je dadelijk gaat werken dan vliegt de tijd en ben je zo weer thuis.
veel plezier oom Martien. -
31 Januari 2013 - 23:38
Sanne De Kleijn:
Al jullie lieve reacties ontroerde me wel een beetje. Dankjewel voor alle lieve reacties ik vind het super leuk om te lezen! -
01 Februari 2013 - 15:28
M.A. De Kleijn:
Beste Sanne,We zijn blij te horen dat dee reis zo goed verlopen is en hopenlijk ben je nu al een betje over de vermoeienis heen. We hebben genoten van je reisverslagen en we hopen er nog veel meer te ontvangen.Maandag as ga je voor het eerst aan het werk,we zijun benieuqwd hoe dat allemaal zal bevallen.Veel plezier en houd je haaks.Groetjes van opa en oma. -
09 Februari 2013 - 17:17
Petra Horsting:
Nou Sanne,wij gaan je ook volgen hoor. Probeer vooral veel te genieten. De jetlag zal inmiddels wel over zijn al is het lastig dat je toch ook mensen moet missen he?
Heel veel groetjes vanuit een besneeuwde Salamander.
Nico, Petra en Leonie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
